Voor de toyboys onder jullie...

Onder het motto we mogen ook wel eens iets doen voor onze mannen, je vous presente na een hete tengel van de week ook nog eens een nouvelle beeb. En nu ben ik verre van lesbisch, maar beeb van de week lijkt mij een groot understatement voor deze franse, reeds 45(!!)-jarige, dame...Emmanuelle Béart!
Deze française is op dit moment in de media omwille voor haar rol in de Waalse survivalfilm van de jonge cinéast Fabrice Du Welz "Vinyan".
Zij die haar willen bewonderen, weten dus wat hen te doen staat...

Loft

De film die een regelrechte hype is geworden, had evengoed de ondertitel van deze film kunnen zijn. Maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat Loft gewoon een erg goeie film is. Hij dondert razendsnel over de rails en van begin tot einde zit je in je zetel geklemd en word je niet afgeleid tot je weet hoe de vork precies in de steel zit. Een erg verrassend einde wordt het, ah!
Vijf goeie acteurs, maar Koen De Bouw steekt er toch met kop en schouders bovenuit. Matthias Schoenaerts doet het ook goed, ik ken die mens jammergenoeg niet persoonlijk, maar ik krijg wel de indruk dat hij speelt wie hij is. Ofwel is dat een grote belediging en anders is ook Matthias Schoenaerts een groot acteur in wording. We shall see.

Als u het niet zo begrepen hebt op hypes, zet u er voor één keer over en ga kijken naar een film van Erik Van Looy die zowaar NOG beter is dan de zaak alzheimer.

I could never be your woman

neen neen, dit is niet weer één van mijn negatiefspiraaltoestandendinges... Dit is de titel van een filmpje dat ik gisteren met Erik zag. Een platte humoristische film ging het worden, maar eigenlijk was het beter dan dat. Vooral de dialogen tussen moeder en dochter waren erg geestig. En de hoofdacteur die was euh, very hot :)
Trailerke:

Mmmm charcuterie

Terwijl een groot gedeelte van mijn lieftallige mede-mojitodrunks zich te goed doen aan heet getengel op de weide van Werchter (oh btw de muziek is ook goed naar het schijnt, volgens Miche nvdr. ;) zijn enkele poezelige leden van de pussypatrol zich gaan verlekkeren in de bioscoop. De dames hadden voor een sprookjesachtige avond geopteerd met de filmhit van het moment "The chronicels of Narnia: prince Caspian".

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik van de eerste prent nog bitter weinig onthouden heb, maar vanaf dat er zo van die leuke pratende dieren op het scherm verschijnen, begint ons aller progesteron te werken en komen al snel de "toch schattig" en "grappig" naarboven. Maar naast pratende diertjes en de nodige humor (die de film wel te bieden had) was er ook een mannetjes dier dat onze vrouwelijke hormonen ten zeerste kon bekoren: ladies and gentlemen meet Ben Barnes aka Prince Caspian (een Britse jongen geboren 19 april 1981)

Als je even 2,5 uur tijd hebt

Ga dan zeker kijken naar oscarwinnende film: "no country for old men".
Twee en halfuur aan je zetel gekluisterd zitten, echt superspannend. Geen muziek wat het allemaal nog wat luguberder maakt. Glansrijke acteerprestaties en prachtige beelden.
En een quote om in te kaderen!

Llewelyn Moss: If I don't come back, tell mother I love her.
Carla Jean Moss: Your mother's dead, Llewelyn.
Llewelyn Moss: Well then I'll tell her myself.

Donnie Darko

Een film uit 2001 met in de hoofdrol de alom geprezen jake gylenhaal (en met wat we ondertussen allemaal gezien hebben van den jake, is dat prijzen zeker niet onterecht). Erg bizarre film ook. Die aanleunt tegen SF, maar toch wil je heel de film blijven denken dat het wel ergens vandaan komt, ergens uit de realiteit. Het internet staat vol met recensies. Over theorieën wil ik niet uitwijden want iedereen heeft recht op zijn eigen waarheid.
Ik wil gewoon maar even zeggen dat wanneer u zin hebt om een film te zien waar je moet blijven opletten en freaky, maar niet enerverende dingen wil voorgeschoteld krijgen, huur donnie darko dan eens (of leent em eens van mij ;))
Filmliefhebbers geven hem 8,3!

Juno deel 2 : anyone else but you

Om in de sfeer te komen van de soundtrack, hier een liedje dat ellen paige en haar tegenspeler samen zongen in de film.



het liedje is oorspronkelijk van the moldy peaches.
Let vooral op het zinnetje "i don't see what anyone can see in anyone else but you"
Wie komt dat eens aan mijn raam zingen eh?

[update - henk]
+1 vote voor de muziek van de film ! "Very akward , but addicting"

Juno

Opdracht: maak eens met zo weinig mogelijk budget een film die toch aanslaat bij het grote publiek.

En dan krijg je Juno. Betrekkelijk onbekende acteurs en actrices (buiten Jennifer Garner), een verhaal over een meisje van zestien die zwanger is en een hoop herkenbare taferelen. Neen, niet dat zwangere gedeelte, wel de conversaties tussen pubers onderling. Hilarisch bij momenten.
Ellen Paige is een goede actrice, haar invullig van zestien jarig meisje is heel overtuigend. Het is niet verwonderlijk dat ze daarvoor in de running was voor een dikke oscar.

De film zelf bulkt van de humor zoals wij het graag hebben. Subtiel, soms erover, soms marginaal, dan weer een beetje lief.
Reken daarbij nog eens een dijk van een soundtrack met bijdragen van Sonic Youth, Cat Stevens en Belle and Sebastian (ik was weer vergeten hoe verliefd ik ben op B&S) en je hebt alle ingrediënten voor een ongelooflijk degelijke film.

Opdracht volbracht!

Aanrijding in Moscou

Een film int gents en alleen maar int gents. Waar de clou van het verhaal wat verloren loopt in de spitsvondige en heerlijk foute dialogen. Het verhaal over het leven zonder veel poespas. Het alledaags bestaan van de mens. Grappig, ontroerend (hoewel dat niet zo echt tot uiting komt) en onderhoudend. Een puike acteerprestatie van Barbara Sarafian. Een film waar zoveel quotes voor in de geschiedenisboeken in komen dat ik ze al allemaal weer vergeten ben.

Puur amusement en als u even niet weet welke cinemazaal, ga dan zeker eens kijken in die waar "aanrijding in moscou" vertoond wordt. U wordt er ongetwijfeld alleen maar beter gezind van!

Rendition

Gisteren was het weer movietime en we nestelden ons in de zetel voor "Rendition" een film met Jake Gylenhaal en Reese Witherspoon, maar vooral ook met een puike prestatie van oude doos Meryl Streep.

Hierover gaat de film:

Douglas Freeman (Jake Gyllenhaal) is een analyst bij de CIA die zijn functie in vraag stelt nadat hij getuige is van de brutale en onorthodoxe ondervraging van de Egyptische Amerikaan Anwar El-Ibrahimi, die verdacht wordt van terroristische activiteiten. Anwar is een scheikundig ingenieur wiens familie geëmigreerd is naar Amerika toen hij nog een kleine jongen was. Zijn zwangere vrouw Isabella (Reese Witherspoon) doet ondertussen al het mogelijke om haar verdwenen man terug te vinden...

De film is vrij aangrijpend en confronterend. Vooral het continu geswitch tussen de westerse en de oosterse wereld zorgt ervoor dat je bij de les blijft. Je kan het haast niet geloven, maar na het zien van de film krijg je toch ergens wel een klein streepje begrip voor sommige fundamentalisten (of zij die wegens omstandigheden fundamentalistisch zijn geworden).
Het is heel wat dat er een amerikaanse productie is die de amerikaanse aanpak wat betreft terrorisme zo in vraag durft te stellen.
De beelden zijn mooi, vooral de beelden opgenomen in noord-afrika zijn adembenemend (je voelt de sfeer direct).
Om één of andere reden denk ik dat jake gylenhaal gemaakt is om rollen te spelen waarin hij een menselijke kant mag tonen en dat is geen probleem, hij doet dat namelijk erg goed. Toch mogen we ook Meryl Streep niet vergeten die in deze film toch wel een staalharde politica speelt en ze doet dat verdomd overtuigend.

Geen oscarnominaties voor deze film en dat was te verwachten. Amerika is nog niet klaar voor zelfkritiek. Daarvoor moeten we misschien wachten tot een democraat nog eens een nieuwe president mag afleveren of dat nu een vrouw is of een zwarte man.

RIP Heath...

Op 4 april 1979 werd in Perth (Australië) een baby geboren waarvan men toen nooit had gedacht dat hij 26 jaar later een oscarnominatie in de wacht zou slepen voor zijn bijdrage in één van de mooiste films tot nu toe.

Hij begon zijn carrière in Home and Away, maar werd pas echt bekend voor zijn rol in the Patriot.

Een aantal films later speelde hij mee in "the brothers Grimm" en "Casanova". Een casanova bleek hij aanvankelijk niet te zijn, want deze man vond zijn liefdesgeluk bij Michelle Williams (zijn vrouw in Brokeback Mountain). Ze kregen een dochter, Matilda. Hoe het plots verkeerd liep, dat kunnen we natuurlijk niet weten, maar het koppel ging in elk geval uit elkaar. Van toen af ging het niet goed met de acteur. Wilde verhalen over drugs en alcohol staken overal de kop op en het leek dat Heath stilletjes weggleed .

Of dat zo stilletjes was, is een ander verhaal. In elk geval was Heath Ledger volledig losgeslagen en beleefde wilde nachten met allerhande vrouwen waaronder Lindsay Lohan...

Waardoor het plots wel duidelijker wordt wat Heath er gisterenochtend toe dreef een einde aan zijn leven te maken.

(vermoedelijk want er werden slaappillen naast zijn lichaam gevonden)

De geest van Heath Ledger zal echter voor altijd verderleven in The Joker in Batman, de laatste film die op zijn grillige palmares komt te staan.

Wat een zonde dat hij buiten Brokeback Mountain nooit echt het allerbeste van zichzelf heeft kunnen tonen. Het ga je goed.

Atonement

Ene Christopher Hampton besliste eens een script te maken van het boek "Atonement" van Ian McEwan. Joe Wright besliste de boel te regisseren en koos een bekende babe als hoofdactrice (Keira Knightley) en een opkomend mannelijk talent (James McAvoy) en die film werd goed gesmaakt door de critici. Hij heeft namelijk de Golden Globe gewonnen en is nu in de running voor een Oscar.
Het verhaal is heel simpel: Liefde en tot welke wanhoop liefde kan leiden. Jullie vinden allemaal overal wel een samenvatting, dus ik wil gewoon even beschrijven wat de film losmaakt.
De beelden zijn ongelooflijk mooi. Er is een shot van vier minuten (euh volgens een kenner) en dat is (volgens diezelfde kenner) fenomenaal. Het verhaal is mooi, ontroerend enzovoort. De dialogen sterk (meestal toch) en de acteerprestaties mogen gezien worden. Al vind ik de bijrol in haar jongste jaren (wat volgens mij toch ook een hoofdrol is) gespeeld door Saorise Ronan ook ongelooflijk sterk, meer dan Keira. Het is een film die je moet gezien hebben als je houdt van uitgesponnen liefdesverhalen. Het is een mooie film en die verdient volgens mij een mooie score: 8/10
Nog een weetje: James McAvoy gaat Kurt Cobain spelen in de biografie. Dus euh, hou die maar int oog!

Reprise: James Dean

Een dik half jaar geleden verrasten jullie mij (en twee andere jarigen) met een spetterend Smoutpot-feestje..

Van de cadeaubon die ik toen gekregen heb, kocht ik mij vorige week (eindelijk!) een bijzonder fijne decoratie voor mijn nieuw nest, namelijk een ietwat vreemd, maar intrigerend portret van James Dean.

En okee, Jimmy was een biseksuele, ongelooflijk bijziende, op zijn zachtst gezegd temperamentvolle kerel, maar wàt 'n uitstraling! Die eenzame blik in die donkere ogen, die verlatenheid, die kwetsbaarheid!

Was ik een New Yorks popppemieke geweest in de fifties, ik had het wel geweten, oh ja :-)

Nogmaals in de kijker dus, James Byron Dean, en binnenkort integraal te bewonderen in mijn nieuw nest, ergens naast Johnny Cash.

Tussen haakjes, James Franco (Spiderman-buddy Harry) schittert in een prachtige James Dean-biopic. U mag 'm altijd gezellig bij mij komen halen.

Gone baby Gone

Gone baby gone, een film waar de trailers slechter zijn dan de film zelf... Je moet het maar kunnen. De film werd geregiseerd door Ben Affleck

In een rauwe achterbuurt van boston verdwijnt een kind van een cocaïneverslaafde. De politie gaat op zoek, maar de familie wil ook detectives inschakelen. Patrick Kenzie (Casey Affleck) en zijn partner Angelo Gennaro. Ze gaan op zoek naar de kleine Amanda en de kijker wordt geconfronteerd met de hardheid van Boston.

Het is een goeie film, daar waren we allemaal van overtuigd. Norman Freeman fungeert als niet meer dan een lokaas voor de filmliefhebber. Dat is niet erg want Casey Affleck schittert in de rol als detective.

De film is amerikaans, maar toch niet overdreven. Het verhaal is niet helemaal realistisch, maar toch overtuigend genoeg om ons niet te laten fronsen. Het is een serene film die aanzet tot nadenken over eigen waarden en normen. De moeite om eens te gaan bekijken.

Phileine zegt sorry... Ik zeg: tis u vergeven

Een middagje niksdoen kwam uit op: voor de tv hangen en "phileine zegt sorry" zien. Een nederlandse film met de dochter van kees van kooten (van "evelien")
De film is echt een aanrader voor iedereen die houdt van "derover". Alles is erover, maar tegelijk ook grappig. Het gaat over de liefde en er speelt een ongelooflijk lekker dier in mee... Michiel Huisman. En laat het nu net tijd zijn voor een nieuwe hete tengel van de week ;)













En een geile foto :p

Blueberry nights

Het is vakantie dus sofie en ik kozen ervoor nog eens een chick flick te gaan bekijken in de cinema. Dus wij dernaartoe. Achteraf gezien, bleek dat Jude Law eigenlijk niet altijd garant staat voor "leun achterover en kwijl er maar eens goed op los".
We gingen naar my blueberry nights kijken. Een film over mensen die eerst allerlei dingen moeten meemaken alvorens het geluk te vinden (enfin, zo zie ik het).
Cinenews.be omschrijft het alsvolgt: In zijn eerste Engelstalige film neemt Wong Kar Wai de kijker mee op een dramatische reis, een tocht van een verterend liefdesverdriet naar een nieuw begin. Na een pijnlijke breuk zwerft Elizabeth (filmdebuut van zangeres Norah Jones) de Verenigde Staten door in de hoop te ontdekken wat het leven en de liefde betekenen. Ze laat alles achter: een leven vol herinneringen, haar droom en haar nieuwe vriend, een liefdevolle bareigenaar (Jude Law). Tijdens haar reis komt ze aan de kost als serveerster. Op haar werk sluit ze gaandeweg vriendschap met klanten die grotere verlangens nastreven dan zijzelf: een eenzame politieman (David Strathairn) en zijn vrouw die hem in de steek liet (Rachel Weisz), maar ook een gokverslaafde meid (Natalie Portman) die nog een paar zaakjes te regelen heeft. Elizabeth beseft hoe deze mensen wegglijden naar een afgrond van eenzaamheid en leegte, waardoor ze stilaan gaat inzien dat ze tijdens haar eigen zwerftocht voornamelijk op zoek is... naar zichzelf.

Het was wel een mooie film, maar ja als ge u aan iets anders verwacht... Ook ging het nogal traag en wilden ze er precies een veel te poëtische draai aan geven. Maar de sfeer was er wel, de sfeer van de muziek van norah jones. De sfeer van kleine restaurantjes aan de metro en on the road toestanden.
Nu je dit weet, kan je mss wel eens gaan kijken.
De muziek van Norah Jones rulez en Jude Law is gewoon een hapklare brok ;)

The assasination of Jesse James by the coward Robert Ford

Deze avond gingen we met een paar mensen naar deze film kijken
Voor wie het verhaal over Jesse James niet zo goed kent, Jesse James was eind 1800 een Amerikaanse bandiet (cowboy) en is tot op de dag van vandaag nog steeds een levende legende. Jesse werd vermoord door Robert Ford (een echte lafaard blijkbaar). Deze film beschrijft alles vanuit het oogpunt van Robert Ford, vertolkt door Casey Affleck (jaja de broer van). Jesse James krijgt een gezicht, dat van Brad Pitt.
Zonder over de looks van Brad Pitt te beginnen, deze vent kan acteren! Maar net als het gevoel dat ik krijg bij leonardo dicaprio vorig jaar, vind ik ook dat Casey Affleck een meesterrol neerzet. Hij moet niet onderdoen voor Pitt, wordt absoluut niet van het scherm gespeeld door hem. Professionaliteit noemen we dat.
Casey is erg vergelijkbaar met zijn broer, maar toch dat tikkeltje anders, deugnietiger.
Bij het buitenkomen waren de meningen verdeeld, sommigen vonden het te lang, anderen vonden het een supergoede film. Of de film op zich nu eeuwig in mijn geheugen gegrift zal staan, is erg te betwijfelen (ik vergeet dan ook alles van films :p). Maar dat het misschien eens tijd wordt voor een oscar voor Brad Pitt (na Babel, nu dit weer), kan ik toch meer dan gewoon beamen.
Ga zelf kijken, zou ik zo zeggen

Belspelletjes amusement

Belspelletjes presenteren is blijkbaar niet alleen vermoeiend om naar te kijken, ook voor de presentatrice is het soms wat te veel. Leuk om te zien dat de regie hulpmiddelen als een kruk bij de hand heeft!



En voor de algemene ontwikkeling is het ook niet al te denderend. Het is dan ook algemeen geweten dat Nederlanders niet direct uitblinken in spelling. Moet wel een populaire school zijn als je les kan krijgen van een talentvolle BV :o

Hold me now

Is het werk allemaal wat te veel? Geen nood The Polyphonic Spree kleurt je dag!



Meer Polyphonic Spree met Quest for the rest

Haal die spuitbussen boven

Wat begon als een dagje shoppen in het Antwerpse, waarbij we (heren haal uw kwijldoekjes al maar boven) Lien Van de Kelder herself in de Fnac tegen het lijf zijn gelopen -en ja in het echt is ze even mooi ;) -, is geëindigd met een afsluiter van formaat. Moe en voldaan van een hele dag winkel in en winkel uit, passen, wachten aan de kassa,...zijn we uiteindelijk nog in de UGC beland. Daar kozen we voor de zalige musicalfilm "Hairspray". Hairspray kan je het best omschrijven als een wervelwind van dans en muziek, waarbij je moeite hebt om op die cinemastoel te blijven zitten (mij kennende is dat misschien niet zo verwonderlijk!).

Een film met voor elk wat wils: John Travolta als travestiet, Michelle-draagt-ze-een-slip-of-niet-Pfeiffer, een hete tengel voor de min 20-jarigen, een schoolgirl voor de pedo's,...

Dus heb je eens een dipje, hol naar die bioscoop en verlaat al dansend terug de zaal!