Mijn politieke standpunten mededelen, daar ga ik me niet mee bezighouden. U weet ongetwijfeld dat ik nu niet direct ongelooflijk gelukkig word van de monsterscore van de nva. Maar mijn leeftijd en rijpheid hebben me er misschien wel toe gedwongen een beetje realisme aan de dag te leggen.
Wat me vooral erg opvalt aan heel deze verkiezingsdag is hetvolgende:
politiekers grijpen graag terug naar hun oneliners:
"de kaarten zijn geschud" en "de maskers zijn afgevallen"
"confederalisme" en "revolutionair"
De kaarten zijn inderdaad geschud en misschien verbaas ik vriend en vijand, maar ik zou het ongelooflijk graaf vinden als die nva erin slaagt om een staatshervorming uit de brand te slepen.
Maar waar ik toch erg benieuwd naar ben: wie zijn die dertig andere nv-aers die straks de zetels in de kamer gaan bezetten?
Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten