Dat moet zowat de meest uitgesproken zin van het verlof geweest zijn. Plotsklaps en mongolen waren de woorden van de week. Samen in een zin of elk apart, dat maakte eigenlijk geen bal uit.
Het begon met een skiliftritje vanuit mayrhofen tot aan het bergstation. Eens we den bergkam over waren, zagen we eindelijk sneeuw. Eindelijk ja, want het was niet om te zeggen een frisse bedoening daar in dat skioord.
De gevleugelde uitspraak:"Straf zeg! Plotsklaps is daar dan toch die sneeuwgrens" was wel op zijn plaats. En plotsklaps hadden wij een woord waarmee we onze verlof konden vullen.
Een avondje (of meerdere) in een aprèsskibar leerden ons dan weer dat een bende hollanders op een box "dansend" niet meer of niet minder dan mongolen waren.
Haalden net de analen niet:
- zonnekinderen vs zonnebloem
- prettige pieter
- muilende mich
Geen opmerkingen:
Een reactie posten