Dinsdag landden de mannen van black box revelation onzacht op het podium van de vooruit. Een jonge luide en vooral very rock and roll groep die mijn woonplaats komt aandoen? Daar moest ik bij zijn!
Ik vind de black box goed, vooral hun eerste cd. De tweede is enfin, was even wennen want gaat nogal luid.
Goed, de BBR live aan het werk zien is altijd een beetje met verstomming geslagen staan kijken. Hoe kunnen twee jonge veulens met een gitaar en een drumstel zoveel lawaai teweegbrengen? Ook hun uitstraling is zoiets van: cool man! En we winden er geen doekjes om. Wij zijn maar vrouwen dus wij vinden grave rock'n roll types fantastisch.
Het optreden zelf dan? Het viel me op dat de vlaamse jonge concertganger een optreden meer en meer ziet als een "bijkletsmoment" met de vrienden. Hoe het komt dat de jonge garde zo verwend is geraakt dat mama en papa wel in de beurs tasten om zoon/dochterlief naar ene optreden te laten gaan waar het vervolgens de "oudere" garde serieus irriteert door daar te staan blablabla-en met hun nieuwe vlam, is mij een compleet raadsel. Maar het gebeurt. Het gebeurt en die jonge mannekes staan stil. Stilstaan bij een optreden, dat snap ik ook niet zo goed en de zanger van BBR begreep dat ook niet. Resultaat: de eerste drie nummers waren een beetje in het ijle verdwenen. Dat lag niet aan de muzikanten, dat lag aan de nonsfeer die er eerst hing en aan het feit dat de BBR ook maar mensen zijn.
Vanaf toen ging het bergop, net als het volume de hoogte in werd gejaagd. We kregen plots een groepje te zien dat zijn eigen nummers aan elkaar wist te mixen en dat volledig uit de bol ging. Me likes.
De BBR is één van de strafste livegroepen van ons land, nu nog de jonge garde overtuigen één van de strafste toeschouwers te worden en we zijn zoet voor vele mooie jaren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten