The Science of Sleep (S.O.S.)

The Science of Sleep, of de Wetenschap der dromen: het zou een film zijn die past bij An Koddig, je weet wel, het al eens wegdromende weetgierige meisje met de zwarte krullen. De regisseur van Eternal sunshine of the spotless mind maakte The Science of sleep. Maar ‘t verhaal was deze keer minder navolgbaar.

Toch sprak de film aan, anders zou ik hier nu niets over schrijven. Het is zoiezo een film die ik nog eens wil zien. Eén en al wanorde, het is geen verhaal dat je na kunt vertellen. And that’s why you got to love it. De hoofdpersonages heten Stephane én Stephanie, en zijn buren van elkaar. Als Stephanie Stephane de eerste keer ziet, vindt ze hem stante pede nen heten.

Stephane’s werk is het plakwerk van kalenders, enorm saai voor deze verwarde jonge creatieveling. Maar bovenal van belang is dat Stephane z’n dromen niet kan onderscheiden van wat er echt aan het gebeuren is. Dit defect kent een apotheose. In z’n droom/slaap schuift Stephane een zelfgeschreven briefje onder de deur van Stephanie. Op dit briefje vraagt hij de nummer van Stephanie’s beste vriendin. Dat briefje vist hij, in wakkere toestand dan, terug van onder Stephanie’s voordeur. Maar het kwaad is geschied, ze heeft het gelezen én denkt nu zeker dat hij voor haar vriendin valt én nooit van haar zal houden.

Ondertussen valt hij als een baksteen voor haar (van bad timing gesproken). Ze zijn beiden gefascineerd door (al dan niet zelfgemaakt) kinderspeelgoed. Zo voegt de protagonist met de problematische psyche aan haar speelgoedpaard (was het Golden pony boy) één mechaniekje toe, zodat dat paard kan stappen. Het ultieme bewijs van z’n liefde? O ja. Maar Stephanie gelooft het niet, én hij weet niet dat zij het weet (van dat briefje). De taalbarrière (Stephane spreekt niet vlot Frans, Stephanie spreekt geen Spaans, Engels lukt voor beiden een beetje) én de sputterende psyche van Stephane faciliteren het liefdesproces ook niet echt. Stephane probeert nog wel, maar nu echt als een neurotische creep. En ondertussen worden z’n bizarre dromen verfilmd.

Moraal van het verhaal: doe geen dingen terwijl je slaapt en blijft van die wiet af, als je het meisje van je dromen wilt ten minste.