8.4.09

De ironie van het leven...

...is als er eindelijk eens een jongen verliefd is op u om wie dat jij bent, die verder wil kijken dan die zotte doos die je voor vele mensen bent, maar je wil zien voor wie je écht bent en die op de koop toe dan nog eens zeer lief is én wel mooi én intelligent én romantisch...maar dat jij er zelf niet op verliefd wordt!!!

Life and love are not fair!

6 opmerkingen:

Anoniem zei

misschien lukt het wel als hij zijn haar in de war brengt? :-p

Miche zei

ja! Misschien moet je niet verder zoeken en u op de matthias storten. Dan hebde ineens een excuus om die andere af te wijzen :)
Ach, ge moet blij zijn da ge iemand kunt afwijzen hims

Anoniem zei

Niets ironie... het is allemaal een kwestie van evenwicht. Iemand te lief/inschikkelijk vinden, betekent dat jij dat niet bent tov hem/haar. Uiteindelijk wil je toch een beetje het gevoel hebben dat er "iemand" voor u staat, en niet een blaadje dat bij 't minste zuchtje wind van u mee vliegt.

Vollemaanbloesem zei

Was die laatste anoniem van jou Pieter...hmmm ik kan me wel vinden in die uitleg...
@Miche: ik vrees dat ik er niet Spaans genoeg uitzie voor Matthias ;)

Anoniem zei

Die Spaanse lijken ook niet allemaal op mekaar, hé ;-)
Daarbij, wie houdt zich nu vast aan slechts één type. 't Zou nogal oppervlakkig zijn om de rest van de wereldbevolking op voorhand af te schrijven.
't Zijn allemaal excuses, Himsha :-p
Gewoon uitgaan van uzelf en niet teveel nadenken!
Un abrazo fuerte!

Anoniem zei

haha matthias, hebde weer aan de lachouffe gezeten? :p