Gisteren deed meneer de burgemeester van gent de deur vant glazen huis open en de drie presentatoren, inmiddels zes dagen op handen gedragen door het vlaamse volk, mochten hun glazen huis verlaten. Zes dagen heb ik genoten van hun fratsen, van de goeie muziek en van de soms ontroerende radiomomenten. Geërgerd heb ik me ook en wel aan de kwelerige stem van siska. Enthousiasme is goed mevrouw, maar uw geschreeuw bezorgt de mensen soms hoofdpijn...
Nu Music for life weer ten einde is, val ik radiogewijs weer in een zwart gat. I don't like erika van thielen, ilse liebens of steven lemmens on the radio. Ik wil goeie radio horen.
Wat voor mij een zwart gat is, is voor anderen misschien wel een opluchting want music for life is en blijft geïmproviseerde radio.
Heb ik de actie gesteund? Zeer zeker, ik kocht een dekentje (een lekker warm zelfs) en vroeg "champagne van millionaire" aan!
Terwijl ik terug tijd vind om van mijn eigen cds te genieten, schrijf ik dit berichtje. Ik wil tegenstanders van music for life even op iets wijzen.
Ondertussen is de goededoelactie immers een gevestigde waarde tijdens de kerstperiode. En met een recordopbrengst van meer dan 3,5miljoen zie ik daar niet snel verandering in komen. Ik stel voor dat we ons allen voorbereiden op de volgende editie van MFL en dat we misschien eens nadenken over een ludieke actie met mojitoverkoop ;) Want aan drie presentatoren in een glazen huis, hangen we nog wel een paar jaar vast me dunkt. Of u nu wil of niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten