is ............. Sylvester Stallone.
Steeds wordt er meewarig gelachen met deze vriendelijke NewYorker, worden zijn films rechtstreeks naar de B-categorie geclasseerd en is het "cultureel onverantwoord" om ook maar iets van hem goed te vinden.
Wel, fuck that !! Het is tijd dat ik al deze vooroordelen uit de wereld werk en de handschoen opneem voor deze brave spierbundel, al het slechts enkel om 2 dingen:
Rocky en Rambo.
De schrijver en vertolker van 2 culticonen die vandaag niet meer weg te denken zijn uit het menselijke gedachtengoed, verdient iets meer respect dan de denegrerende kritieken van 'filmkenners' in de Focus, ... Volgens mij hebben die klootzakken gewoon al een standaard tekstje zodra de naam Stallone in de programmatie verschijnt. Maar we dwalen af... Rocky en Rambo dus.
De eerste film uit elk van deze reeksen zijn mustsees en zouden bij iedereen tot parate kennis moeten horen. (Wat mij betreft zelfs bijna alle Rockyfilms, maar zover wil ik het niet drijven)
Rambo is de trendzetter geweest voor alle shoot'm up movies daarna. (en alhoewel wij mannen een romantisch waargebeurd drama prefereren ... Bloed moet er vloeien en testosteron gieren!), De creatie van een bijblijvend en later wereldbekend personnage met amper 20 zinnen dialoog en een voor die tijd gedurfde uppercut tegen de Amerikaanse regering (getuige de slotscene).
Rocky is simpelweg de beste film die er ooit gemaakt is, geschreven, vertolkt en meegeregisseerd door de Sly. Het is het doodsimpele en ontroerende verhaal over hoe gewone mensen het beste proberen maken van wat ze gekregen hebben. Dat je boven jezelf kan uitstijgen als je je hart maar op de juiste plaats hebt. Dat leven incasseren is, maar toch verder gaan. Dat als je alles geeft wat je hebt, het niet uitmaakt hoe het uiteindelijk uitdraait. Dat je niet gelukkig wordt van wat je bereikt in het leven, maar van hoe je het bereikt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten