Morgen is het exact een jaar geleden dat ik den buro van mijn huidig werk binnenstapte en tot nu toe heb ik daar nog geen seconde spijt van gehad. Mijn vorig werk was niet "je dat" en dat is een understatement, geloof me... Maar toen ik vanmorgen de krant opensloeg, was ik toch wel een beetje geshockeerd bij het lezen van het nieuws dat mijn vorig werk er "de brui" aangeeft.
Financiële crisis bij adoptiedienst horizon. Eigenlijk is het wel straf dat de overheid niet ingrijpt. 150 adoptiegezinnen op de wachtlijst en die mensen moeten nu noodgedwongen nog langer wachten nu. Als ik iets heb geleerd in dat anderhalf jaar daar, is het dat adoptieouders in spe op zijn van het wachten en de stress. Een adoptiedienst die dan zomaar stopt, dat kan toch zomaar niet? Een adoptiedienst is geen bedrijf waar keiveel geld mee gemoeid is. We zijn hier nog altijd bezig met mensen. Dan klopt het toch niet dat er wel veel geld mag gaan naar een vlaamse voetballiga? HALLOOOOOOOOOOOOOO? Waarom hebben we da in godsnaam nodig eigenlijk??? Maar geen extra geld naar adoptie?
Begrijp me niet verkeerd, mijn excollega's daar leef ik eigenlijk niet mee mee. Ze wisten al een jaar hoe slecht het ging op de dienst. Tijd genoeg om het zinkend schip te verlaten en dat hebben er een aantal niet gedaan.
Maar los daarvan is het ontoelaatbaar dat de overheid 150 adoptiegezinnen in de steek laat. MAar wat kan ik daar aandoen? Rien de knots zeker? Blij zijn dat ik ander werk heb en zeker niet op een tsjeef stemmen bij verkiezingen.
Veel sterkte aan de getroffen gezinnen en aan mijn excollega's: told ya!
1 opmerking:
Ook ik ben een ex-werknemer van Horizon, maar dan al van veel langer geleden, 1998-1999, en toen ging het financiel al slecht. En maar foefelen en maar foefelen. En vooral heel veel mensen ronselen, zodanig dat ze niet meer wisten waar hun hoofd stond. Het is altijd een vrij amateuristische aanpak geweest, met handen boven hun hoofd, van toen Kind en Gezin en een paar hoge pieten in de Raad Van Bestuur. Gelukkig heb ik gewoon 5 geadopteerde kinderen en hoef ik niet meer mijn kas op te vreten, zoals die mensen (ocharme) die nu niet meer weten wat doen. En beloven, doen ze altijd, maar die mensen zullen toch pas gerust zijn, als ze een kindje hebben. Groetjes
Een reactie posten