Een skivakantie gaat steeds gepaard met onnozele verhalen van op de piste want anders ist geen goei verlof geweest. Hier dus enkele van die geweldige dingen:
- we waren vijf minuten vertrokken op dag één en gingen de stoeltjes pakken. Anneke, Antoon en ik. We zitten gezellig te keuvelen tot we boven zijn en antoon nog met zijn ski's op de veiligheid zit. Amaai da was ne rush, maar we overleefden dat
- de eerste keer dat den thierry de stoeltjes pakte, liet hij zijne stok maar achter. Beetje gelijk die vlag en de eerste man op de maan allicht
- met zes op een skilift (waaronder drie snowboarders) is altijd een beetje een avonturenreis
- nog liftennieuws: zo vijf van die bakskes achter mekaar om in recht te staan... Bad idea als ge net gegeten hebt.
- den bart c had iets geweldig op zijne kop: een valhelm. Maar
- het was eerder den anthony die da nodig had. Hij ging nekeer eens rap een wegske af en plots was daar nen bocht en een afrastering en toen was er een afrastering waar den anthony tegenplakte. Kapotte jas tot gevolg. De dag erna wou hij zo anneke eens keihard imponeren en hij ging een klein stukje megstijl zwarte pist doen. Hij valt, glijdt weg op zijn gat en zit gans onder de sneeuw. Maar levend beneden raken, is voor anthony geen probleem. Zelf noemde hij het: "een gevecht met yeti"
- den henk ging eens keihard tegen de korst en hij kreeg geen geluid meer uit zijne mond terwijl den bob (bruno) stond te kijken van: allow zeg, zegt nu gewoon hoe het met u is
- ik ging eens roetsjen op een wegske, nen bocht naar rechts en plots lag ik op mijn buik int net ski's in een vreemde positie en roepend: anneke, help!
- inge ging zo een piste af en ze dacht: omg da gaat ier rap. Maar stoppen ging ni echt, dus ze bleef maar gaan en riep naar hare skimonitor: i can't stop!! en toen ging het wa omhoog en stond ze dan toch stil.
- den thierry zei al een ganse week: hey miles tegen een ier uit zijn skiles. Zo van "miles, wanna go with me on the lift?" en die mens reageerde gewoon. En toen zei inge: zeg thierry, die mens heet connor en ni miles
- ik ging keitraag en op ne keer dachtek: achja, komaan miche! en toen vloog ik daar over bulten en de mensen int volgende dorp hebben mij toen ook horen gillen.
- antoon en ik eens samen op de latten en we gingen ergens eten en daarna gingen we naar een ander pist wa drinken. Toen we plots beseften dat we ons eten ni eens hadden betaald. Den antoon is zowat een halve heilige en wou dan terug om te betalen. Dieje gast daar keiblij da we da hadden gedaan en als dank voor de dank, gingen we de dag erna der dan nog maar eens eten.
Andere dingen waren niet voor publicatie :p
Geen opmerkingen:
Een reactie posten