Beste Billy,
26 jaar en half sta ik al op deze planeet rond te hotsen en van muziek te genieten. In het begin waren het nog jeugdzondes met mijn “liefde voor de bsb”, maar gaandeweg ontwikkelde zich wel een echte smaak. Ik weet nog goed de eerste keren dat ik naar “den barst” ging, dat was het jeugdhuis van burcht en daar ben ik mijn jeugdige onschuld in een paar jaar kwijtgeraakt.
Bon, ik ging naar den barst terwijl jij ongestoord door de luidsprekers ZERO stond te zingen, die van bush zongen toen machinehead en Moby scheerde hoge toppen met “that’s when i reach for my revolver” Deze muziek heeft me gevormd tot wie ik nu ben en gaandeweg ben ik de pumpkins, uw pumpkins meer en meer gaan appreciëren. De liedjes die iedereen goed vindt, maar ook anderen. Zo vind ik jullie “beautiful” één van de mooiste liefdesliedjes die er is omdat het perfect uitdrukt wat het is om iemand mooi te vinden/.
Soit, jullie splitten en dat was jammer. Een solocarrière kwam niet echt tot zijn recht en groot was de vreugde toen ik hoorde dat je had besloten terug met de pumpkins in de studio te duiken. Jullie kwamen terug met muziek waar ik even van moest fronsen. Geen pumpkinssound meer, geen zoete liedjes die akelig ontsporen. Neen, heel veel lawaai. Begrijp me nu niet verkeerd, ik vind tarantula best wel een geslaagd nummer, maar waarom moest dat nu dat als je de wereld hebt ontroerd met liedjes als “Disarm”?
Toch liet ik me niets wijsmaken en ik ging met veel plezier naar pukkelpop om de pumpkins eindelijk eens aan het werk te zien. Het resultaat dat ik te zien kreeg, verontruste me toch danig. Kijk Billy, ik kan begrijpen als je moet optreden voor een meute tieners (dat is toch pukkelpop een beetje), die je muziek niet echt kennen, dan is dat niet makkelijk.
Maar ik kreeg het toch danig op de zenuwen van die uitgesponnen onbekende liedjes die jullie daar ten berden brachten. Vier liedjes kende ik en vele andere en dat is veel te weinig meneer Corgan, veel te weinig voor een wereldgroep zoals jullie zijn. De teleurstelling stond op vele gezichten te lezen en toen tonight tonight dan eindelijk werd ingezet leek het op een scene uit de film speed. Af en toe zei je iets dat nergens naartoe ging en het publiek was ook helemaal niet mee. Ik wil niet heel negatief zijn, maar het optreden trok nergens op en ik was beter naar Sophia gaan kijken in de marquee of ergens verzeild geraakt in de dancehall.
Het doet pijn Billy, maar ik moet de criticasters gelijk geven: Smashing pumpkins zijn niet meer wat ze geweest zijn. Ik wil zelfs nog een stapje verder gaan.
De pumpkins zijn niet meer, amen…
5 opmerkingen:
zo slecht waren de pumpkins nu ook weer niet.. ze speelden alles loep zuiver, en als ge specifieke liedjes wilt horen, koop dan ne cd.. of beluister de nieuwe een paar keer :p
en de ramones zeiden ook nooit iets tegen hun publiek, en die waren ook populair..
dat klonk nogal bot.. kben nog niet zo lang wakker, en juist gaan fitnessen (oh yeah), testosteron te veel :p
maar toch :p
Als een groep hoofdact is op een festival waar ook wel mensen komen die ni alle liedjes vanbuiten kennen, dan lijkt het me ni teveel gevraagd om op zijn minst zoveel mogelijk klassiekers te brengen en uw solo's te houden voor just die klassiekers. En dan mag da nog allemaal zo zuiver klinken, het viel op dat de mensen daar geen nood aan hadden want keiveel volk ging te vroeg voor.
Ik heb liever da ge naar de fitness gaat dan dat ik moet zeggen dat de pumpkins wel goe waren :p fitness is sexy :p
Zuiver waren ze, zelfs zo zuiver dat je niet het gevoel had dat ze live bezig waren. En dat is toch net waarvoor je naar een festival gaat? Ik kan anders evengoed thuis een cd-tje opzetten, me ff in't zweet werken en dan buiten met men ogen toe voor een zelfgemaakte ballustrade gaan staan en fantaseren dat ik op de eerste rij naar een optrede van de pumpkins sta te luisteren. Oja, moet dan ook ff vragen aan de buurman of die af en toe door zijn raam HOOEERRRREEEUUUH roept en ik zou het nog echt kunnen gaan geloven!
Komt er op neer dat ze niet meer "smashing" zijn door de jaren heen. Het publiek snakte/vroeg om interactie, maar die kwam er niet... en een éénzijdige relatie is er GEEN, jammer!
ik ben ook met mijn hithonger naar huis gegaan. Er had een betere mix moeten zijn tussen onbekend en hitmateriaal.
Billy zijn stem was beklijvend maar dan nog hou je dat geen anderhalf uur vol als hij al die onbekende liedjes veel te lang uitrekt.
Een gemiste kans...
Een reactie posten